Isaiah 42
1اینكبندهمنكهاو را دستگیرینمودم و برگزیدهمنكهجانماز او خشنود است، منروحخود را بر او مینهمتا انصافرا برایامّتها صادر سازد. 2او فریاد نخواهد زد و آواز خود را بلند نخواهد نمود و آنرا در كوچهها نخواهد شنوانید. 3نیخرد شدهرا نخواهد شكستو فتیلهضعیفرا خاموشنخواهد ساختتا عدالترا بهراستیصادر گرداند. 4او ضعیفنخواهد گردید و منكسر نخواهد شد تا انصافرا بر زمینقرار دهد و جزیرهها منتظر شریعتاو باشند. 5خدا یهوهكهآسمانها را آفرید و آنها را پهنكرد و زمینو نتایجآنرا گسترانید و نفسرا بهقومیكهدر آنباشند و روحرا بر آنانیكهدر آنسالكند میدهد، چنینمیگوید: 6«منكهیهوههستمتو را بهعدالتخواندهامو دستتو را گرفته، تو را نگاهخواهمداشتو تو را عهد قومو نور امّتها خواهمگردانید. 7تا چشمانكورانرا بگشاییو اسیرانرا از زندانو نشینندگاندر ظلمترا از محبسبیرونآوری. 8منیهوههستمو اسممنهمیناست. و جلالخود را بهكسیدیگر و ستایشخویشرا بهبتهایتراشیدهنخواهمداد. 9اینكوقایعنخستینواقعشد و مناز چیزهاینو اعلاممیكنمو قبلاز آنكهبوجود آید شما را از آنها خبر میدهم.» 10ایشما كهبهدریا فرود میروید، و ایآنچهدر آناست! ایجزیرهها و ساكنانآنها سرود نو را بهخداوند و ستایشویرا از اقصایزمینبسرایید! 11صحرا و شهرهایشو قریههاییكهاهلقیدار در آنها ساكنباشند آواز خود را بلند نمایند و ساكنانسالعترنّمنموده، از قلهكوهها نعرهزنند! 12برایخداوند جلالرا توصیفنمایند و تسبیحاو را در جزیرهها بخوانند! 13خداوند مثلجبّار بیرونمیآید و مانند مرد جنگیغیرتخویشرا برمیانگیزاند. فریاد كرده، نعرهخواهد زد و بر دشمنانخویشغلبهخواهد نمود. 14از زمانقدیمخاموشو ساكتمانده، خوددارینمودم. الا’نمثلزنیكهمیزاید، نعرهخواهمزد و دمزده، آهخواهمكشید. 15كوهها و تلّها را خرابكرده، تمامیگیاهآنها را خشكخواهمساختو نهرها را جزایر خواهمگردانید و بركهها را خشكخواهمساخت. 16و كورانرا بهراهیكهندانستهاند رهبرینموده، ایشانرا بهطریقهاییكهعارفنیستند هدایتخواهمنمود. ظلمترا پیشایشانبهنور و كجیرا بهراستیمبدّلخواهمساخت. اینكارها را بجا آورده، ایشانرا رها نخواهمنمود. 17آنانیكهبر بتهایتراشیدهاعتماد دارند و بهاصنامریختهشدهمیگویند كهخدایانما شمایید، بهعقببرگردانیده، بسیار خجلخواهند شد. 18ایكرانبشنوید و ایكوراننظر كنید تا ببینید. 19كیستكهمثلبندهمنكور باشد و كیستكهكر باشد مثلرسولمنكهمیفرستم؟كیستكهكور باشد، مثلمُسلِممنو كور مانند بندهخداوند 20چیزهایبسیار میبینیامّا نگاهنمیداری. گوشها را میگشاید لیكنخود نمیشنود. 21خداوند را بهخاطر عدلخود پسند آمد كهشریعتخویشرا تعظیمو تكریمنماید. 22لیكناینانقومغارتو تاراجشدهاند و جمیعایشاندر حفرهها صید شدهو در زندانها مخفیگردیدهاند. ایشانغارتشدهو رهانندهاینیست. تاراجگشتهو كسینمیگوید كهباز ده. 23كیستدر میانشما كهبهاینگوشدهد و توجهنموده، برایزمانآیندهبشنود؟ 24كیستكهیعقوبرا بهتاراجو اسرائیلرا بهغارتتسلیمنمود؟ آیا خداوند نبود كهبهاو گناهورزیدیمچونكهایشانبهراههایاو نخواستند سلوكنمایند و شریعتاو را اطاعتننمودند؟ 25بنابراینحدّتغضبخود و شدّتجنگرا بر ایشانریختو آنایشانرا از هر طرفمشتعلساختو ندانستند و ایشانرا سوزانید امّا تفكّر ننمودند.
Copyright information for
PesOV